Animonda Integra Protect Adult Sensitive Jagnięcina i ryż 100 g. Bezglutenowa i lekkostrawna karma mokra dla kotów wrażliwy…. 5,86 zł (58,60 zł / kg) Dodaj do koszyka. Karma mokra dla kotów alergików. Zapobieganie dolegliwościom bólowym u kotów już podczas operacji. Lekarze weterynarii już przed zabiegiem chirurgicznym stosują środki przeciwbólowe, aby złagodzić dolegliwości bólowe u kota podczas i po operacji. Podatkowo, do znieczulenia miejscowego można zastosować miejscowe środki przeciwbólowe. Substancje czynne w przeciwhistaminowych lekach na alergię dostępnych bez recepty, należące do tzw. II. generacji, z reguły nie przyczyniają się do powstawania senności (loratadyna, desloratadyna czy feksofenadyna), ale są też takie przy których ryzyko senności wzrasta (cetyryzyna, lewocetyryzyna) 9. Claritine® Allergy zawierająca By usunąć kleszcza, użyj specjalnej pęsety. Zbliż pęsetę do skóry kota tak blisko, jak to tylko możliwe. Spróbuj chwycić głowę kleszcza i ostrożnie, miarowo wyjmuj jego narząd gębowy z miejsca nakłucia. Sprawdź, czy kleszcz został usunięty w całości. Zdezynfekuj ranę i regularnie kontroluj jej stan. Warto wiedzieć, że alergia pokarmowa u dziecka może pojawić się nawet wtedy, gdy nikt w rodzinie na nią nie choruje, dlatego dobrze jest poznać objawy tego schorzenia, by szybko reagować. I choć nie można uchronić dziecka przed wystąpieniem alergii pokarmowej, można postarać się zminimalizować ryzyko jej wystąpienia. Jak objawia się alergia pokarmowa u kota? Alergia pokarmowa objawia się przede wszystkim problemami skórnymi. Mogą one przypominać inne choroby, przez co rozpoznanie alergii bywa trudne. Do najczęstszych objawów uczulenia u kotów należą: zaczerwienienie skóry, wypryski . Alergia u psa Alergia? Atopia? Tak wiele mówi się o atopii i alergii u zwierząt, ale czy wiesz, co tak naprawdę kryje się pod tymi pojęciami? Czym są te tajemnicze choroby i co je wywołuje? Z tego artykułu dowiesz się po czym rozpoznać alergię i atopowe zapalenie skóry u psa, oraz czym te choroby się różnią. Wyjaśnię Ci też jak się je leczy i jakie domowe sposoby możesz stosować we własnym zakresie. Sprawdź teraz czy Twój pies jest w grupie ryzyka i czy można zapobiec alergii. Co to jest atopia?Co to jest alergia?Alergia u psaAlergiczne pchle zapalenie skóry APZSAlergia pokarmowa u psaAlergia kontaktowa u psaOd czego powstaje alergia?Alergia u psa diagnostykaAlergia u psa objawyAtopowe zapalenie skóry u psaMechanizm powstawania chorobyAtopowe zapalenie skóry: diagnostykaKiedy możemy podejrzewać atopowe zapalenie skóry?Predylekcje rasowe do wystąpienia AZSOcena stopnia nasilenia świąduTesty śródskórneAlergia u psa leczenieIle trwa alergia u psa?Ile kosztuje leczenie alergii/atopii u psa?Domowe sposoby na alergię/atopię u psa Co to jest atopia? Atopia to uwarunkowane genetycznie zaburzenie układu odpornościowego, o czym świadczy występowanie chorób o tym podłożu u zwierząt w tej samej linii/hodowli. Główną rolę przy atopii odgrywa predyspozycja genetyczna, ale na jej pojawienie się i przebieg znaczący wpływ mają czynniki środowiskowe. Co to jest alergia? Alergia to dużo szersze pojęcie. Jest to skomplikowana odpowiedź układu immunologicznego na kontakt z czynnikiem drażniącym, o budowie białkowej, zwanym alergenem. Odpowiedź ta polega na wytwarzaniu specyficznych substancji białkowych (głównie przeciwciał klasy IgE) oraz pobudzaniu limfocytów T. Podczas kolejnego po pierwszym kontakcie z alergenem prowadzi to z kolei do rozwoju reakcji będącej wynikiem stanu zapalnego. Stan zapalny jest efektem uwolnienia w trakcie przebiegu reakcji alergicznej substancji chemicznych odpowiedzialnych za wystąpienie objawów alergii. Należą do nich na przykład: histamina, leukotrieny, cytokiny i inne. Reakcja alergiczna może przebiegać z różnym nasileniem – od kaszlu czy świądu aż po niewydolność oddechową, niewydolność krążenia, a nawet zgon. Stan zapalny obserwujemy w obrębie jednego narządu (np. oko, nos) lub całego układu narządów (np. układ oddechowy w przebiegu astmy oskrzelowej). Alergia może pojawiać się tylko sezonowo, czyli np. w okresie pylenia uczulającej rośliny, lub na przestrzeni całego roku – np. w wyniku ekspozycji na obecne stale w kurzu roztocze. Reakcja alergiczna może też zachodzić bezpośrednio po zetknięciu się z czynnikiem uczulającym, lub z opóźnieniem w stosunku do ekspozycji na alergen, głównie z aktywacją przeciwciał IgE, ale także bez ich udziału w przebiegu reakcji. Alergia u psa W gabinecie weterynaryjnym podstawą do rozpoznania, czy mamy do czynienia z alergią czy z atopią jest dokładnie przeprowadzony wywiad. Warto wykonać też badania dodatkowe, w tym: badanie krwi, testy śródskórne, diety eliminacyjne i prowokacyjne. Wśród swoich pacjentów najczęściej spotykam się z: Alergiczne pchle zapalenie skóry APZS Alergia psa na pchły Alergiczne pchle zapalenie skóry – APZS – jest odpowiedzią organizmu na białko znajdujące się w ślinie pcheł. Do wystąpienia reakcji wystarczy kontakt nawet z 1 pchłą. Alergia u psa na pchły (APZS) ma charakter sezonowy, w naszym klimacie występuje głównie w miesiącach ciepłych. Ślina pcheł zawiera kilkanaście składników uczulających o budowie białkowej i reakcja alergiczna uaktywnia się po ukąszeniu przez pasożyta. Alergia pokarmowa u psa Alergia pokarmowa u psa Alergia pokarmowa – jej charakterystyczny obraz, to występowanie świądu. Problemy żołądkowo-jelitowe występują rzadko i mogą przybierać postać ostrego alergicznego zapalenia żołądka, eozynofilowego zapalenia jelit lub alergicznego zapalenia okrężnicy. Wiadomo, że podobnie jak u ludzi, alergia pokarmowa u psa wynika z nadwrażliwości typu anafilaktycznego na alergeny pokarmowe, ale możliwy jest też udział nadwrażliwości typu trzeciego i nadwrażliwości późnej. Na podstawie obrazu klinicznego nie sposób odróżnić alergię pokarmową od nietolerancji pokarmu wynikającej z obecności w pokarmie histaminy albo wskutek tego, że składniki pokarmu prowadzą do uwolnienia z komórek tucznych histaminy i innych mediatorów nadwrażliwości wczesnej na drodze nieimmunologicznej. Po wytworzeniu u wrażliwego zwierzęcia mediatorów, wrażliwość utrzymuje się długo po eliminacji alergizującego białka/czynnika. To tłumaczy, dlaczego poprawę stanu klinicznego psów z alergią pokarmową czasami uzyskuje się dopiero po kilkunastu tygodniach stosowania diety hipoalergicznej. Podejrzenie o alergię pokarmową u psów wysuwa się zwykle na podstawie bardzo dokładnego wywiadu, braku reakcji na leki sterydowe i dietę eliminacyjną. Alergia kontaktowa u psa Alergia kontaktowa psa Alergia kontaktowa inaczej kontaktowe zapalenie skóry jest wynikiem bezpośredniej styczności skóry z substancjami środowiskowymi. Może ono mieć charakter podrażnienia lub być wynikiem alergii. W wielu przypadkach ustalenie z jakim typem kontaktowego zapalenia skóry mamy do czynienia jest bardzo trudne, a niekiedy wręcz niemożliwe. Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, w odróżnieniu od podrażnieniowego, ma podłoże immunologiczne. Za jego rozwój odpowiedzialna jest nadwrażliwość typu IV (komórkowego, czyli późna). W przeciwieństwie do podrażnieniowego zapalenia skóry reakcja rozwija się w odpowiedzi na substancje niewykazujące właściwości drażniących. Przed wywołaniem objawów klinicznych (faza pełnoobjawowa) wymagana jest trwająca pewien czas faza narażenia na alergen. Okres ten może trwać od 6 miesięcy, do nawet dwóch lat. Jak widzisz, jest wiele rodzajów alergii. W dalszej części artykułu dowiesz się jakie substancje/produkty znane są z większej tendencji do wywoływania odpowiedzi immunologicznej organizmu. Od czego powstaje alergia? Jak wiadomo, reakcja alergiczna jest odpowiedzią na zawarte w alergenie białko. Dlatego potencjalnie każda substancja z komponentą białkową ma prawo wywołać odpowiedź alergiczną. Do najbardziej znanych alergenów, wywołujących alergię kontaktową należą: Leki: neomycyna, gentamycyna, kanamycyna, spektynomycyna, streptomycyna, tobramycyna i bacytracyna, glikokortykosteroidy, chlorheksydyna, nadtlenek benzoilu, klotrimazol, olejek drzewa herbacianego, balsam peruwiański, tiabendazol, tretinoina. Rośliny: chryzantema, dalia (Compositae), primula (Primulaceae), bluszcz, liliowe, sosna i inne iglaki, mlecz, trzykrotka wężykowata, kamelia, zwartnica, cedr. Metale: chrom (cement, obroże skórzane), nikiel (obroże metalowe). Pozostałe: detergenty, herbicydy, guma (przyśpieszacze wulkanizacji), formaldehyd, sztuczne tkaniny, dinitrochlorbenzen. Produkty pokarmowe: właściwie każdy rodzaj mięsa lub białka zarówno pochodzenia zwierzęcego jaki roślinnego. Alergia u psa diagnostyka Podejrzenie alergii u psa Wyobraź sobie, że masz psa, u którego zauważasz częste drapanie się, nawracające zmiany skórne, czy wygryzanie skóry ciała. Jak wówczas postąpić? Czy na takiej podstawie możesz podejrzewać, że Twoje zwierzę jest alergikiem? Gdy do gabinetu wchodzi zwierzę, u którego właściciel podejrzewa występowanie alergii, rozmowę zaczynam od przeprowadzenia bardzo dokładnego wywiadu. Obejmuje on czasem nawet dokładne przeanalizowanie ostatnich 6-ciu miesięcy życia psa z uwzględnieniem: trybu życia, zmian, stosowanej profilaktyki, żywienia, kąpieli, stosowanych suplementów, stosowanych środków przeciwpasożytniczych. Po przeanalizowaniu tego okresu, rozpoczynamy badanie zwierzęcia z pobieraniem materiału ze zmian – zeskrobiny, odciski a czasem biopsje aspiracyjne cienkoigłowe. Alergia u psa objawy Alergia u psa objawy Zmiany typowe dla występowania alergii to: rumień, grudki lub krostki ropne, wtórne uszkodzenia typu przeczosy, nadżerki. Zwykle obserwuje się silny świąd – albo objawiający się drapaniem albo wygryzaniem partii ciała. W związku z uszkodzeniem powierzchownej warstwy skóry wtórnie często obserwujemy też ropne zapalenie skóry, które dodatkowo nasila świąd u zwierzęcia. U zwierząt rzadko jako objaw alergii występuje kichanie. Obserwujemy też niekiedy alergiczne zapalenie spojówek, ale występuje ono rzadko. Na poniższym wideo możesz zobaczyć jak wygląda alergia pokarmowa i wysypka u psa httpv:// Porozmawiajmy chwilę o atopii – jakie są objawy, możliwości diagnostyki i leczenia u psa? Objawy choroby są wynikiem wytwarzania przeciwciał IgE przeciwko alergenom środowiskowym. Najczęstszą przyczyną reakcji u psów są: alergeny roztoczy kurzu domowego, alergeny pleśni, alergeny pyłków roślin. Mechanizm powstawania choroby Powstawanie całej kaskady reakcji atopowego zapalenia skóry jest skomplikowane i nie do końca poznane… Wstępne badania sugerują, że alergen wnikający przez naskórek jest wychwytywany przez przeciwciała IgE związane na błonie komórkowej komórek Langerhansa. Komórki te wnikają do skóry właściwej i pełnią rolę komórek prezentujących antygen limfocytom T, zapoczątkowują odpowiedź immunologiczną. Przeciwciała IgE, łącząc się z receptorami dla fragmentu Fc IgE na powierzchni komórek tucznych i bazofilów, doprowadzają do ich tzw. opłaszczenia. Kolejne wniknięcie alergenu i jego związanie się ze swoistymi przeciwciałami IgE opłaszczającymi komórki tuczne doprowadza do ich uaktywnienia, czego wyrazem jest uwolnienie z ich komórek ziarnistości mediatorów chemicznych zapalenia. Mediatory te przyczyniają się do wywołania zapalenia skóry i świądu. Atopowe zapalenie skóry: diagnostyka Niestety nie posiadamy specyficznych testów laboratoryjnych, które byłyby w stanie jednoznacznie potwierdzić lub też wykluczyć atopowe zapalenie skóry u psów. Atopia nie ma również tak charakterystycznych objawów klinicznych, które pozwoliłyby na jednoznaczne postawienie rozpoznania. Również samo stwierdzenie pozytywnej odpowiedzi na zastosowane leczenie nie daje nam podstaw do postawienia rozpoznania choroby. Wszystko razem sprawia, że rozpoznanie atopowego zapalenia skóry psa nie jest sprawą łatwą. Rozpoznanie opieramy na podstawie wywiadu, zaobserwowania u badanego osobnika objawów klinicznych i wykonaniu badań dodatkowych mających na celu wykluczenie innych chorób skóry o podobnych objawach. Pomocne w diagnozowaniu są określone kliniczne kryteria diagnostyczne, ale stwierdzenie u zwierzęcia kryteriów diagnostycznych należy zawsze interpretować tylko jako podejrzenie atopowego zapalenia skóry a nie jego pewne stwierdzenie. Przed postawieniem diagnozy atopii, należy wykluczyć inne choroby przebiegające ze świądem, takie jak: alergiczne pchle zapalenie skóry, alergię pokarmową i nietolerancję pokarmową, świerzb i inne choroby pasożytnicze, bakteryjne zapalenie mieszków włosowych, malaseziozę, kontaktowe zapalenie skóry. Spotykamy się z sytuacją, że podobne objawy mogą występować w przypadku grzybic skórnych, nużycy i dermatoz psychogennych. Należy pamiętać,że u zwierząt z atopowym zapaleniem skóry może współwystępować alergia pokarmowa lub alergiczne pchle zapalenie skóry. Powszechne są również powikłania w postaci bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych i drożdżycy. Kiedy możemy podejrzewać atopowe zapalenie skóry? Kiedy możemy podejrzewać atopowe zapalenie skóry? W dermatologii weterynaryjnej posiłkujemy się tak zwanymi kryteriami diagnostycznymi. Kryteria według Willemsego Kryteria większe główne: występowanie świądu, umiejscowienie zmian na twarzy i/lub obwodowych odcinkach kończyn, lichenizacja powierzchni zginaczowej stępu lub prostownikowej nadgarstków, przewlekłe lub nawracające zapalenie skóry, występowanie podobnych objawów w przeszłości, predyspozycja rasowa lub rodzinna. Kryteria mniejsze poboczne: pojawienie się objawów przed 3 rokiem życia, rumień na skórze twarzy i zapalenie warg, bakteryjne zapalenie spojówek, powierzchowne ropne gronkowcowe zapalenie skóry, nadmierna potliwość, dodatni wynik próby śródskórnej – wzrost poziomu swoistych dla alergenu przeciwciał IgE lub IgG. Kryteria według Prelaud’a Świąd ustępujący po leczeniu glikokortykosteroidami. Rumień małżowin usznych. Obustronne rumieniowe zapalenie skóry palców i między palcami. Zapalenie warg. Pojawienie się pierwszych objawów między 6 miesiącem a trzecim rokiem życia. Predylekcje rasowe do wystąpienia AZS Jakie rasy są najbardziej narażone? Rasy predysponowane do atopowego zapalenia skóry to: cocker spaniel, beauceron, boston terier, bullterier, bichon frise, cairn terier, shar pei, dalmatyńczyk, buldog angielski, seter angielski, springer spaniel, owczarek niemiecki, golden retriever, seter irlandzki, labrador retriever, lhasa apso, sznaucer miniaturowy, mops, terier szkocki, sealyham terier, terier tybetański, foksterier szorstkowłosy, west highland white terier, yorkshire terier. Rasy psów, u których podejrzewana jest predyspozycja do atopowego zapalenia skóry: amerykański cocker spaniel, jamnik, doberman, krótkowłosy wyżeł niemiecki, pudel. Ocena stopnia nasilenia świądu Atopowe zapalenie skóry u psa – objawy Pomocna w stwierdzeniu, czy mamy do czynienia z atopią/alergią jest ocena stopnia nasilenia świądu. Jest to subiektywna ocena właściciela w skali – świąd oceniany jest w punktach od 1 do 10. Wartość 0 oznacza, że w ciągu 24 godzin zwierzę nie drapało się, nie wygryzało i nie wylizywało skóry. Wartość 10 oznacza, że drapanie, wygryzanie i wylizywanie występuje u psa w sposób ciągły. Właściciel zwierzęcia, obserwując je, zaznacza na skali intensywność świądu. Dla ułatwienia wizualizacji świądu, na skali od długości 200 mm, z podziałką co 5 mm, właściciel oznacza zaobserwowany przez siebie świąd u psa. Innym stosowanym w ocenie stopnia nasilenia świądu sposobem jest indeks opierający się na 10-stopniowej skali nasilenia świądu (od 0 do 10) ocenianego w 6 okolicach ciała: Części twarzowej głowy. Obwodowych odcinkach kończyn. Pachach i pachwinach. Bokach klatki piersiowej. Na grzbiecie (okolica lędźwiowo-krzyżowa). Zewnętrznym kanale słuchowym. Testy śródskórne Dodatkowo, przy diagnostyce alergii pomocne okazują się testy śródskórne. Testy te polegają na śródskórnej iniekcji niewielkich ilości wyciągu alergenów. Jeśli mamy do czynienia z nadwrażliwością na daną substancję, to po 15-30 minutach powoduje to powstanie zaczerwienienia w miejscu śródskórnej aplikacji roztworu. Za pozytywny wynik testu śródskórnego uznajemy, gdy potwierdzimy obecność swoistych przeciwciał, jednak nie zawsze w takim przypadku zwierzę musi być atopikiem. Dlatego każda pozytywna reakcja musi być oceniana w połączeniu z informacjami z wywiadu, np. czas pomiędzy objawami a dającymi pozytywne reakcje alergenami. Negatywny wynik testu śródskórnego niekoniecznie jednak musi wykluczać atopię. Przed wykonaniem testu należy przestrzegać okresów odstawienia leków. Dla sterydów długo działających zaleca się 3-miesięczny okres przed wykonaniem testu, dla doustnego prednizolonu – 6 tygodni, a 1-2 tygodnie – dla preparatów sterydowych o działaniu miejscowym. Alergia u psa leczenie Alergia u psa leczenie Idealnym rodzajem terapii w przypadku chorób o podłożu alergicznym jest… unikanie alergenu. Jednak bardzo często zmiana warunków utrzymania zwierząt jest niemożliwa ze względu na koszt, lub czas, jaki należy na to poświęcić. Jako jedno z rozwiązań, proponuje się leczenie objawowe, polegające przede wszystkim na podawaniu sterydów z ewentualnym dodatkiem środków paliatywnych. Ponieważ leczenie chorób o podłożu autoimmunologicznym, do których alergia/atopia jest zaliczana wymaga dłuższych okresów, zaleca się wybieranie glikokortykoidów krótko działających, takich jak: prednizon, prednizolon, metyloprednizolon. Leki są dobierane indywidualnie przez lekarza weterynarii i po zapoznaniu się z każdym przypadkiem i historią choroby. Dla przypadków z alergicznymi schorzeniami skóry alternatywną metodą skutecznego leczenia może być stosowanie immunoterapii swoistej, zwanej często odczulaniem. Polega ona na stopniowym przyzwyczajaniu organizmu do wzrastających dawek alergenu celem zmniejszenia reakcji alergicznej. Immunoterapia swoista zmienia własne mechanizmy organizmu prowadzące do schorzeń alergicznych. W medycynie człowieka jako zaletę odczulania wymienia się uniknięcie nowego uczulenia. U ludzi zalecany okres stosowania immunoterapii swoistej wynosi od 3 miesięcy do 5 lat. Jednak w medycynie weterynaryjnej, w przypadku gdy pacjent dobrze reaguje na odczulanie, zaleca się dożywotną kontynuację terapii. Z doświadczenia bowiem wynika, że po odstawieniu terapii, najczęściej po 1-2 latach, należy liczyć się z nawrotem choroby. Zarówno dla lekarza weterynarii, jak i dla pacjenta decydującą rolę odgrywa skuteczność leczenia. Pozytywny efekt wykazują również działania pomocnicze, jak np. redukcja alergenu w środowisku zwierzęcia. Dość ważna jest również zależność między wiekiem pacjenta a skutecznością leczenia. U zwierząt poniżej 1 roku życia stwierdza się tylko niewielką skuteczność odczulania. Największe szanse na powodzenie w odczulaniu mają te psy, które są uczulone na niewiele alergenów – do 8 alergenów. W dalszej kolejności skuteczność terapii zależy od czasu prowadzenia terapii, rygorystycznego przestrzegania planu leczenia, jak również indywidualnej opieki nad pacjentem. Ile trwa alergia u psa? Ze względu na to, że alergia jest chorobą nieuleczalną, wykazująca skuteczność immunoterapia swoista powinna być kontynuowana latami, a nawet jak już wspomniałam, przez całe życie psiaka. Ile kosztuje leczenie alergii/atopii u psa? Niestety – koszty nie są małe… Zaczynając od specjalistycznych karm – w przypadku psa ok 20-25 kg – worek karmy to około 230-300 zł na miesiąc. Do tego leki około 100-150 zł miesięcznie. Wizyty w gabinecie specjalistycznym i badania okresowe – co 3-6 miesięcy od 150-400 zł. Preparaty pielęgnacyjne w tym szampony dla psa i suplementy dla psa – od 60-150 zł miesięcznie. Domowe sposoby na alergię/atopię u psa Domowe sposoby Po pierwsze staramy się jak najskuteczniej unikać alergenów – roztoczy kurzu domowego poprzez regularne odkurzanie, pranie legowisk. W przypadku APZS pamiętaj o regularnym stosowaniu preparatów przeciwpasożytniczych. Oczywiście w przypadku unikania alergenów mamy też na uwadze stosowanie odpowiedniej diety bez udziału białka, które podejrzewamy o przyczyniające się do wywoływania objawów alergii. Dieta taka oparta na jednym, kontrolnym, niealergizującym białku powinna być stosowana minimum 6-8 tygodni. W tej chwili coraz więcej gabinetów posiada w swojej ofercie doradztwo dietetyczne i ma możliwość układać dietę tzw. domową, opartą na składnikach, które większość właścicieli ma w swojej lodówce. Jako że zwierzęta zaliczane do grupy alergików mają słabszą barierę ochronną skóry, wskazane jest stosowanie u nich szczególnie nienasyconych kwasów tłuszczowych Omega-3 i Omega-6. Przy skórze podrażnionej, zaczerwienionej – jeśli nie ma ma możliwości wizyty u lekarza weterynarii, wskazane jest stosowanie okładów z krochmalu 15-30 minut lub wyciągu z owsa 10-15 minut i dokładne spłukanie bez suszenia. Podsumowanie Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu wiesz już jak rozpoznać pierwsze objawy alergii/atopii u Twojego psa. Chcesz dowiedzieć się więcej na temat tych schorzeń i zalecanej przy nich diety? Dodaj teraz komentarz pod artykułem, odpiszę najszybciej jak to będzie możliwe. Pytanie nadesłane do redakcji Dzień dobry, mam pytanie dotyczące alergii na kota. Moja chrześnica jest uczulona między innymi na kota. Ma trzy latka i często spędza ze mną popołudnia, a czasami także weekendy, gdzie ma do czynienia z kotem i psem. Gdy jest u mnie, nic się z nią nie dzieje. Nie dostaje żadnej wysypki, żadnej pokrzywki, nie kicha, nie łzawią jej oczka. Jest radosna i zachowuje się jak zdrowe dziecko. Kilkakrotnie jednak jej mama zwróciła mi uwagę, że po weekendzie spędzonym u mnie - niezależnie od tego, czy była u mnie jedną noc, czy trzy noce z rzędu, maleńka wymiotowała w nocy po powrocie do domu. U dziecka nie stwierdzono żadnej alergii pokarmowej, nie daję jej też do jedzenia nic ciężkostrawnego, jest więc mało prawdopodobne, że tyle razy zjadła coś, co jej zaszkodziło. Jej mama oskarża o to mojego kota, a ja już sama nie wiem. Czy to możliwe, aby nic jej nie było, kiedy z kotem przebywa, a gdy wróci do domu, zaczynały się wymioty? To normalne, aby alergia objawiała się w ten sposób? Dziękuję za poradę. Joanna Odpowiedziała dr n. med. Grażyna Durska Zakład Medycyny Rodzinnej Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie Poradnia alergologiczna "Podgórna" w Szczecinie Jest bardzo mało prawdopodobne, a właściwie nieprawdopodobne, aby objawy występujące u Pani chrześniaczki były związane z uczuleniem na alergeny kota lub psa. Jak słusznie Pani zauważyła, w przypadku alergii objawy występują znacznie wcześniej (z reguły w czasie od 15 minut do 6 godzin od kontaktu z alergenem). Najczęstsze są objawy ze strony: układu oddechowego: kichanie, świąd nosa, kaszel, świszczący oddech, uczucie braku powietrza oczu: zaczerwienienie spojówek świąd, łzawienie skóry: zaczerwienienie, wykwity o charakterze bąbla pokrzywkowego, świąd. Ewentualny związek pomiędzy pokarmami spożywanymi przez dziecko a występującymi wymiotami można w bardzo prosty sposób potwierdzić lub wykluczyć. Proszę spróbować w czasie kilku kolejnych odwiedzin dziecka u Pani przygotowywać tylko takie posiłki, jakie maluch je w swoim domu. A może przyczyną wymiotów jest czynnik emocjonalny? Może dziecko nie lubi rozstań z Panią? Zdarza się, że w sytuacji rozstania, stresu bądź intensywnego przeżywania emocjonujących zdarzeń dzieci reagują wymiotami, podwyższoną temperaturą ciała, niespokojnym snem, brakiem apetytu itp. Piśmiennictwo: Krauze A., Kulus M.: Alergia na zwierzęta. Alergoprofil 2011; 7(1): 16-23. Rapiejko P.: Najczęstsze alergeny i ich występowanie. [W:] Fal (red.): Alergia, choroby alergiczne, astma. Tom 1. Kraków, Medycyna Praktyczna, 2010: 173 Rudzki E.: Alergeny. Medycyna Praktyczna 2008; 256 Willak-Janc E., Jonkisz P.: Pies - przyjaciel czy wróg alergika? Alergia Astma Immunologia 2012; 17 (3): 113-117. Pisałam już wcześniej o tym problemie, ale chyba coś się nie powiodło, więc piszę jaszcze raz. Mam 1, 6 rocznego kocura i w sierpniu pojawiło mu się na szyi sączące zgrubienie. Byłam z tym u weterynarza, dostał zastrzyk (podobno był uczulony na pasożyty np. pchły) i maść/płyn do jednorazowego zastosowania. To jednak nie zadziałało i po drugiej stronie szyi robiły mu się nowe ranki, a ta pierwsza ze strupa zmieniła się w twardą różową ranę (o średnicy mniej więcej 1, 5cm). Poszłam znów do weterynarza, dostałam maść ale nie działała. Później na własną rękę zaczęłam smarować go maścią detreomycyną dla ludzi. Jak się później okazało nie powinnam jej stosować u zwierzęcia. Ona sprawiała tylko, że ta największa rana nie była taka czerwona (rozdrapana) i chyba go nie swędziła. 14 grudnia wybrałam się z morisem do innego weterynarza. Przez jakieś 2 tyg. średnio co dwa dni dostawał zastrzyki sterydowe, które miały powstrzymać go od drapania (dexafort, hostamox, depo medrol, betamox). Zastrzyki, które miały działać dłużej np. tydzień działały słabo albo szybko przestawały skutkować. W końcu mniej więcej pod koniec grudnia lekarz przepisał kotu karmę royal canin hypoalergenic, ale wciąż się drapie. Tak więc dalej co jakiś czas dostaje zastrzyki. Tydzień temu dostał zastrzyk depo medrol, który miał działać co najmniej 3 tyg. Z początku działał słabo, a dziś kot znów się drapie koszmarnie. Poza tym mimo przyjmowania tylko i wyłącznie karmy hipoalergicznej (jestem pewna, że kot nic nie podjada, jest niewychodzący) pojawiły się także strupki na bokach tułowia. Chociaż rany na szyi wygładzają się. Ta największa, co pojawiła się pierwsza zmniejsza się, a wokół niej rośnie sierść. Już nie wiem co robić skoro on się tak drapie, a jeszcze te strupy koło żeber. Mam nawet wrażenie, że podczas działania sterydów jest taki jak kiedyś, czyli nie taki apatyczny. Kiedy go swędzi to chowa się po kątach i "hibernuje", a tak to wychodzi do nas, przychodzi na kolana. Co zrobić, żeby on przestał się drapać? Bardzo mnie to niepokoi i zastanawiam się jak długo może trwać takie leczenie. Dołączam zdjęcia. Niestety w przypadku alergii pokarmowej skuteczność leczenia farmakologicznego jest niewielka. Proponuję utrzymać dietę efekty po jej stosowaniu pojawią się po 6-8 tygodniach. Skuteczność diety zależy od jej rygorystycznego utrzymania. Lecznie miejscowe jest w przypadku kota delikatnie mówiąc pomysłem chybionym. Co do leków jedynym, który może nieco zmniejszyć swiąd przy alergii pokarmowej jest cykolosporyna. Przejdź do zawartości O mnieKontakt AktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodziełaAktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodziełaAktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodzieła Alergia pokarmowa u psów 2022-04-03T17:33:05+02:00By Kasia Gryglewska|Kategorie: Zdrowie i wychowanie, Żywienie zwierząt|Tagi: alergia pokarmowa psa, porada dietetyka psów, porady lekarza weterynarii| Alergia pokarmowa u psów. Częstość występowania alergii pokarmowej u psów według badań wynosi od 14 – 33 % i może rozwinąć się w każdym wieku jednak według jednego z badań u 33 % zaczyna [...] Marchew w diecie psa. 2020-06-02T14:58:24+02:00By Kasia Gryglewska|Kategorie: Dania bezglutenowe, Warzywa, właściwości zdrowotne produktów|Tagi: alergia pokarmowa psa, choroby psów, dieta wegańska dla psa, hiperwitaminoza, marchew, natka z marchewki, porady dietetyka psów, witamina A, właściwości zdrowotne, zdrowe przekąski dla psa, zdrowe warzywa dla psa, zdrowe żywienie psa| Marchew w diecie psa. Marchew to ulubiona przekąska zarówno moja jak naszych psiaków. Mało, że smaczna ale także zdrowa. Pierwsza marchewka według źródeł historycznych miała kolor fioletowy i pojawiła się około roku 900 w [...] Czy domowe jedzenie dla naszego pupila to dobry pomysł ? 2018-09-24T08:10:39+02:00By Kasia Gryglewska|Kategorie: artykuły, właściwości zdrowotne produktów, Zdrowie i wychowanie, Żywienie zwierząt|Tagi: alergia pokarmowa psa, białko w karmie dla psa, bilansowanie posiłku, blog o psach, czym karmić psa, dieta dla kota, dieta dla psa, dieta naturalna dla psa, dietetyk dla psa, dobra karma dla psa, dobre suplementy dla psa, domowe jedzenie, gotowane jedzenie dla kota, gotowane jedzenie dla psa, jak dostarczyć psu energii, jaka karma dla psa, jaką karmę dla psa wybrać, jaka mokra karma dla psa, jakie karmy dla psów, karma, karma dla kota, karma dla psa, karma mokra dla kota, karma mokra dla psa, karma sucha, karma sucha dla psa, karmy dla psów, którą karmę dla psa wybrać, którą karmę wybrać, najlepsza karma dla kota, najlepsza karma dla psa, najlepsze karmy dla psów, naturalne żywienie, niedobory żywieniowe, niedobory żywieniowe u psa, puszki dla psa, skład karmy dla psa, składniki odżywcze, suche karmy, suche karmy dla psów, suplementy dla psa, wypełniacze w karmie dla psa, zbilansowana dieta dla kota, zbilansowana dieta dla psa, zdrowie, żywienie, żywienie kota| Czy domowe jedzenie dla naszego pupila to dobry pomysł ? Dla coraz większej ilości ludzi zwierzęta są traktowane jak członkowie rodziny, o zdrowie których dbają jak o własne. Jak wiemy jednym z elementów profilaktyki zdrowotnej [...] Page load link Nieswoiste zapalenie jelit (ang. inflammatory bowel disease, IBD) – to grupa przewlekłych chorób zapalnych przewodu pokarmowego, głównie jelita grubego lub cienkiego. IBD charakteryzuje się nawracającymi, przewlekłymi zaburzeniami ze strony przewodu pokarmowego, takimi jak zaburzenia wchłaniania w jelitach czy nieprawidłowa ich motoryka. Przypadłość ta może pojawić się zarówno u psów jak i u kotów. Niestety IBD jest coraz powszechniej występującym problemem zdrowotnym. Jak możemy podzielić nieswoiste zapalenie jelit? Jak je zdiagnozować i prawidłowo leczyć? Na te wszystkie pytania postaram się odpowiedzieć w poniższym artykule. 1. Jaka jest przyczyna IBD? 2. Podział IBD 3. Jakie są objawy IBD? Zapalenie eozynofilowe Zapalenie limfocytarno-plazmocytarne 4. Jak zdiagnozować nieswoiste zapalenie jelit? 5. Zapalenie jelit u kota – leczenie 6. Jak pomóc kotu w domu? Kontrola wagi Podawanie leków Odpowiednia dieta 7. Zapalenie jelit u kota – o tym musisz wiedzieć Jaka jest przyczyna IBD? Dotychczas etiologia nieswoistego zapalenia jelit nie została dokładnie poznana. Uważa się, że rozwój choroby zapalnej jelit u kotów, podobnie jak ma to miejsce u ludzi i psów, jest wynikiem interakcji pomiędzy czynnikami środowiskowymi oraz układem immunologicznym związanym z błoną śluzową układu pokarmowego u wrażliwych osobników. Jest wielce prawdopodobne, że istotną rolę odgrywają również czynniki genetyczne. U chorych kotów opisywano występowanie różnego rodzaju zaburzeń w składzie i liczbie mikroflory jelitowej. Podział IBD Podział nieswoistego zapalenia jelit zależy od typu komórek zapalnych, które dominują w blaszce właściwej błony śluzowej jelit. Możemy wyróżnić tutaj limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit cienkich (LPE), limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit cienkich i okrężnicy, limfocytarno-plazmocytarne zapalenie okrężnicy (LPC) oraz eozynofilowe zapalenie żołądka, jelit cienkich i okrężnicy (EGE). Jakie są objawy IBD? Zapalenie eozynofilowe Objawami eozynofilowego zapalenia jelit u kota mogą być okresowe wymioty, biegunka, brak apetytu, chudnięcie. U około 50 % kotów z eozynofilowym zapaleniem żołądka i jelit pojawiają się krwiste lub smoliste stolce. W badaniu klinicznym można wyczuć zgrubiałe pętle jelit. Przyczyną tego rodzaju zapalenia mogą być pasożyty, tło immunologiczne – alergia pokarmowa, nieprawidłowe reakcje na leki. Zapalenie limfocytarno-plazmocytarne Reakcja immunologiczna na bodźce środowiskowe stanowi najprawdopodobniej czynnik rozpoczynający stan zapalny w obrębie żołądka i jelit. Elementem inicjującym mogą być bakterie jelitowe. Objawami limfocytarno-plazmocytarnego zapalenia żołądka i jelit mogą być: okresowe, przewlekłe wymioty, drugim najczęstszym objawem jest przewlekła biegunka z jelit cienkich, następnie brak łaknienia (czasami występujący naprzemiennie z objawami wzmożonego apetytu), utrata masy ciała, okazjonalnie krwiste wymioty, krwiste i smoliste stolce. Przyczyną tego rodzaju zapalenia mogą być czynniki zakaźne takie jak Giardia, Salmonella, Campylobacter i mikroorganizmy tworzące prawidłową florę bakteryjną; czynniki dietetyczne (białka mięsa, dodatków żywieniowych, sztucznych barwników, środków konserwujących, białek mleka oraz glutenu). Jak zdiagnozować nieswoiste zapalenie jelit? Rozpoznanie IBD niestety nie jest zbyt proste. W wywiadzie możemy dowiedzieć się od opiekuna, że od dłuższego czasu pojawiają się u pupila biegunki i wymioty. Charakterystyczne dla nieswoistego zapalenia jelit jest okresowe pojawianie się objawów, a następnie ich uspokojenie. Choroba pojawia się najczęściej u kotów powyżej 7 roku życia, ale nie oznacza to, że może nie pojawić się u młodszych kotów. W związku z tym, że objawy takie jak wymioty czy biegunka są mało swoiste, należałoby wykonać podstawowe badania krwi, test na zapalenie trzustki, sprawdzenie poziomu hormonów tarczycowych, witaminy B12 i kwasu foliowego. Dobrym pomysłem jest także badanie kału na obecność pasożytów. Jeśli chcemy wykluczyć obecność ciała obcego w żołądku czy jelitach (przy obcym ciele objawy są bardzo podobne), należy wykonać zdjęcia RTG z kontrastem. Pomocne jest także dokładne USG jamy brzusznej. Dieta eliminacyjna pozwala wykluczyć alergię pokarmową lub nieprawidłową reakcję na pokarm. W diagnostyce wykorzystuje się również badanie endoskopowe, które umożliwia potwierdzenie lub wykluczenie obecności enteropatii, poprzez stwierdzenie obecności lub braku takich zmian makroskopowych, jak: przekrwienie, kruchość, obecność nadżerek, znaczne pofałdowanie powierzchni błony śluzowej przewodu pokarmowego. Wszystkie te badania mogą nam jedynie zasugerować, że mamy do czynienia z IBD. Jedyną pewną metodą na potwierdzenie diagnozy jest biopsja jelit i badanie histopatologiczne. Zapalenie jelit u kota – leczenie Jeśli kot jest odwodniony i nie może pobierać nic doustnie ze względu na wymioty, wówczas podaje się każdy rodzaj zbilansowanego płynu wieloelektrolitowego, w pozostałych przypadkach dobiera się płyn w zależności od chorób współistniejących. Zmiany dietetyczne stanowią kluczowy element leczenia. U pacjentów z rozległymi zmianami w jelitach może zachodzić konieczność wprowadzenia całkowitego odżywiania pozajelitowego do czasu uzyskania remisji. Diety jednoskładnikowe – zawierające składnik niewywołujący alergii można stosować u pacjentów, którzy nie wymiotują, ale mają umiarkowanego lub znacznego stopnia zapalenie żołądka i jelit. Jest to przydatne przy podejrzeniu alergii pokarmowej. Łatwostrawne diety z małą ilością źródeł substancji odżywczych są niezwykle istotne przy uzyskiwaniu remisji. Mogą być później stosowane jako diety bytowe po ustabilizowaniu pacjenta. Musisz wiedzieć, że jeśli Twój pupil cierpi na nieswoiste zapalenie jelit, u kota leczenie może obejmować przyjmowanie przez niego antybiotyków oraz leków hamujących stan zapalny jelit – z grupy sterydów. Po ustabilizowaniu pacjenta dawkę zmniejsza się do najniższej dawki działającej. Jak pomóc kotu w domu? Kontrola wagi Powinniśmy regularnie ważyć swojego kota, sprawdzać, czy nie chudnie. Jest to także ważne przy doborze odpowiedniej dawki leków. Obserwować czy ma apetyt, czy wymiotuje, czy ma biegunkę. Niestety nawet ustabilizowane zwierzęta mogą mieć swoje gorsze i lepsze dni i nie ma to związku z nieodpowiednim leczeniem czy niekompetencją lekarza. Podawanie leków Musimy pamiętać o regularnym podawaniu leków i stosowaniu się do zaleceń lekarza weterynarii. Często zdarza się, że przy nieswoistym zapaleniu jelit kot musi być cały czas na lekach, poprawiających jego komfort życia. Nigdy na własną rękę nie zmieniajmy dawki leków czy nie odstawiajmy ich nagle bez porozumienia z lekarzem weterynarii. Szczególnie jeśli chodzi o leki sterydowe – nigdy nie powinno odstawiać się ich nagle, zawsze trzeba najpierw powoli zmniejszać dawkę. Odpowiednia dieta Odpowiednia dieta w nieswoistym zapaleniu jelit jest kluczowa. Czasami trzeba sporo się nagimnastykować, żeby udało się dobrać odpowiednią karmę. Jednak jest to bardzo ważne, ponieważ koty z IBD mają dużo większy problem z wchłanianiem składników pokarmowych w porównaniu ze zdrowymi zwierzętami. Zapalenie jelit u kota – o tym musisz wiedzieć Należy pamiętać, że nieswoiste zapalenie jelit u kota jest grupą chorób o słabo poznanej etiopatogenezie. W celu postawienia prawidłowej diagnozy konieczne jest wykluczenie innych chorób przebiegających z podobnymi objawami, co wiąże się z koniecznością wykonania badań krwi i kału oraz diagnostyki obrazowej. Ostateczne rozpoznanie może być postawione wyłącznie na podstawie badania histopatologicznego. Pomimo że wiedza na temat IBD u kotów jest wciąż jeszcze bardzo ograniczona, udało się opracować protokoły terapeutyczne pozwalające na skuteczne kontrolowanie choroby u ogromnej większości chorych kotów. Ponieważ terapia choroby wymaga długotrwałego, a w wielu przypadkach nawet dożywotniego, regularnego podawania leków oraz ścisłego przestrzegania zaleceń dietetycznych, dobra współpraca z lekarzem weterynarii stanowi kluczowy element dla uzyskania zadowalających efektów terapeutycznych. Pomimo że terapia zwykle nie prowadzi do całkowitego wyleczenia, rokowanie co do możliwości zapewnienia choremu kotu dobrego komfortu życia jest zazwyczaj pomyślne.

alergia pokarmowa u kota zdjęcia